รีวิวเว้ย (1901) ภาพความทรงจำของคนไทยเกี่ยวกับวิถีของความเป็น "ชนบท" ในหัวของแต่ละคนเป็นเช่นไรกัน หากมองมันจากมุมมองของวิธีวิทยาแบบสังคมวิทยา เราอาจจะรับรู้เรื่องราวของชนบทแบบพื้นที่ห่างไกลและไกลห่างจากความเจริญ เป็นพื้นที่ที่บรรจุเอาไว้ด้วยกลุ่มคนที่หลายหนในทางวิชาการเรามักจะเรียกคนเหล่านั้นว่า "คนชายขอบ" ซึ่งวิธีการศึกษาภายใต้กรอบของ "ชนบท" ยิ่งเป็นการผลิตซ้ำและทวนภาพจำในเรื่องของคนชายขอบและคนบ้านนอกได้อย่างชัดเจน ซึ่งหากใครต้องการภาพของชนบทภายใต้วิธีคิดแบบนี้แล้วละก็ ควรที่จะไปอ่านหนังสือเล่มอื่นไม่ใช่เล่มนี้ หนังสือเล่มนี้ได้ฉายภาพของ "ชนบท" ผ่านรูปแบบของวิถีชีวิตของคนผ่านทัศนคติของคนพื้นที่เอง ซึ่งอาจจะเรียกได้ว่ามันเป็นการผลิตซ้ำภาพจำบางอย่างของชนบทก็จริง หากแต่การผลิตซ้ำดังกล่าวเป็นการผลิตซ้ำด้วยตัวของผู้สร้างงานที่อยู่ในฐานะของผู้นำเสนอ และที่สำคัญหนังสือเล่มนี้ยังผลิตซ้ำวิถีของความเป็นชนบท ผ่านวิถีวัฒนธรรมบางรูปแบบได้อย่างน่าสนใจ อาจจะเรียกได้ว่าหนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือ comic essay ที่ผลิตซ้ำภาพจำบางอย่างที่มันซ้อนทับกับภาพความจริงอย่างพอเหมาะพอดี ผ่านวิถีชีวิตของคนชนบทจริง ๆ ผ่านวิธีการบอกเล่าในแบบที่เราคาดไม่ถึง