อย่างที่เคยบอกว่า ถึงแม้ผมจะรับรู้ข้อมูลส่วนสูงของเพื่อนๆ จากทุกห้อง แต่ใช่ว่าผมจะรับทราบข้อมูลเหล่านั้นพร้อมกันในคราวเดียว เรื่องขโมยอ่านสมุดพกของแจน ผมเคยเขียนเล่าไปแล้ว เช่นเดียวกับกรณีที่ผมมารู้ว่าเก๋ตัวสูงแซงตนเองไปเรียบร้อยในการวัดส่วนสูงครั้งสุดท้ายประจำปีการศึกษา จากการแจ้งข่าวของก้อย เหตุ...

การวัดส่วนสูงครั้งสุดท้ายประจำปีการศึกษา บ่งบอกอะไรหลายอย่าง ตั้งแต่ความพ่ายแพ้อย่างหมดรูปของตัวผมเอง ไปจนถึงภาวะพุ่งผงาดชนิดฉุดไม่อยู่ของวรรณ ตลอดจนการเติบโตแบบก้าวกระโดดของเพื่อนอีกหลายคน สุยังครองตำแหน่งนักเรียนตัวสูงที่สุดของชั้น ป.6 และของโรงเรียนอย่างเหนียวแน่น ส่วนสูงของเธอพุ่งทะยานไปถึง 164 ...

แน่นอนว่าวรรณย่อมเป็นหนึ่งในบรรดาเพื่อนผู้หญิง ที่ผมนอน (กอดหมอนข้าง) จินตนาการถึงอยู่บ่อยครั้ง เย็นหนึ่งของช่วงปลายเทอมสอง ซึ่งฝนเทลงมาอย่างหนัก เพื่อนๆ คนอื่นต่างทยอยกลับบ้านกันไปหมดแล้ว เหลือผมที่รอแม่ขับรถมารับ ส่วนนักเรียนอีกคนที่ตกค้างอยู่ในโรงเรียน ก็คือ วรรณ ที่แม่ของเธอต้องรับภาระครูเวรประจ...

ช่วง ป.6 เพื่อนผู้ชายบางคนพยายามเสนอแนวคิดหรือองค์ความรู้ซึ่งพวกเขาไปได้ยินได้ฟังมาว่า ที่เพื่อนผู้หญิงหลายคนเจริญเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว เป็นเพราะพวกเธอเริ่มมีประจำเดือนกันแล้ว เมื่อมีประจำเดือน ส่วนสูงของเด็กผู้หญิงจะพุ่งพรวดขึ้นอย่างเหลือเชื่อ ก่อนที่ความสูงจะหยุดลงจนนิ่งสนิท ในอีกไม่กี่ปีหลังจากน...

มิ้งคือเพื่อนผู้หญิงอีกคนที่ผมเข้าไปเกี่ยวข้องด้วย แต่ไม่ใช่ในเชิงรักใคร่หวานซึ้งอะไรมากมาย มิ้งเป็นนักวิ่งมาตั้งแต่ช่วง ป.1-2 เพราะเธอมีสรีระสูงใหญ่และมีแขนขายาวกว่าเพื่อนวัยเดียวกัน ตอนนั้น มิ้งตัวสูงพอๆ กับแป้งและเพลิน แน่นอน เธอสูงกว่าผมและวรรณค่อนข้างเยอะ ขึ้น ป.4 ดูเหมือนวรรณจะเริ่มไล่มิ้งทั...

ตลอดช่วงเวลาของการเรียน ป.6 ผมยังชอบเล่นบท “พ่อแง่แม่งอน” กับเพลิน ตามคำยุยงของเพื่อนๆ ร่วมห้อง 1 ผมเคยอยู่ห้องเดียวกับเพลินมาครั้งหนึ่งตอน ป.3 จำได้ว่าเธออยากเป็น “อ้อม สุนิสา” นักร้องวัยรุ่นชื่อดังยุคนั้น ขณะเดียวกัน เจ้า “รุ่ง” เพื่อนผู้ชายร่างผอมเล็กก็พยายามจีบเพลิน แม้มันจะตัวเล็กกว่าเธอเกิน 10...

เก๋คือเพื่อนผู้หญิงอีกคนที่ผมมีเริ่มความสนิทสนมด้วยมากขึ้นเรื่อยๆ สถิติการวัดส่วนสูงสองครั้งแรกสมัย ป.6 ช่วยยืนยันข้อเท็จจริงที่ว่าผมกับเก๋ตัวสูงเท่ากันแล้ว หลังจากเธอเตี้ยกว่าผมมาตั้งแต่ตอนเรียนชั้นอนุบาล-ป.5 ปรากฏการณ์ที่เพื่อนซึ่งเคยเตี้ยกว่าตนเองหลายเซนติเมตร สามารถพลิกเกมกลับมาตัวสูงพอๆ กับเราไ...

การตั้งใจเรียนน้อยลง และการพลาดท่าเสียทีในสนามแข่งขันเรื่องส่วนสูง เกิดขึ้นพร้อมกับความรู้สึก “แปลกๆ” ที่ผมมีต่อเพื่อนผู้หญิงหลายราย กล่าวคือ ตอนเรียน ป.6 ผมเริ่มมองเพื่อนผู้หญิงคนนั้นคนนี้ว่า “สวย” ว่า “สูง” ไปหมด แต่มีเพียงไม่กี่รายเท่านั้น ที่ผมรู้สึกลึกซึ้งกับพวกเธอเป็นพิเศษ คนแรก คือ ก้อย...

การพลาดท่าเสียทีซ้ำแล้วซ้ำเล่าใน “สงครามส่วนสูง” ยังส่งผลให้ผมมีพฤติกรรม “เพี้ยนๆ” ตามมา ก่อนหมดเทอมแรก ผมเริ่มประเมินสถานะความสูงของตนเอง โดยเปรียบเทียบกับเพื่อนๆ แต่ละห้อง แน่นอน ผมทราบดีอยู่แล้วว่าในห้อง 6/1 ตนเองตัวสูงเป็นลำดับที่ “หก” เตี้ยกว่าสุ แป้ง เพลิน น้ำแข็ง และกิ๊บ ผมลองนำส่วนสูงของต...

ผมไม่ค่อยมีความสุขมากนักกับการใช้ชีวิตในฐานะนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีสุดท้าย อย่างที่บอกไปแล้วว่าแค่เริ่มเปิดเทอมแรก ก็มีเพื่อนผู้หญิงหน้าใหม่หลายรายทยอยสูงแซงหน้าผม ในการวัดส่วนสูงครั้งที่สองตอนปลายเทอมแรก ขณะที่ผมสูง 153 ซม. เท่าเก๋ วงศ์ ศักดิ์ และบ๊อบ กิ๊บก็สูง 154 ซม. น้ำแข็ง มิ้ง แจน นุช เอ้ แ...

หลังเริ่มต้นชีวิตนักเรียน ป.6 ได้ไม่นาน ผมพยายามหาเหตุผลเข้าข้างตัวเองว่า เป็นเพราะเด็กผู้หญิงวัย 11-12 ปี ส่วนใหญ่กำลังเติบโตอย่างรวดเร็ว (เหมือนที่ผู้ใหญ่หลายคนอธิบาย) พวกเธอหลายคนจึงเริ่มตัวสูงกว่าหรือขยับมาสูสีกับผม แต่ไม่ได้มีเฉพาะเพื่อนผู้หญิงเท่านั้นที่ตัวสูงขึ้นอย่างก้าวกระโดด หากเพื่อนผู้ช...

ขึ้น ป.6 มีความเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นกับรูปแบบการจัดแบ่งห้องเรียนอีกครั้งหนึ่งเพราะข้อจำกัดทางด้านสถานที่ ดังนั้น จากที่เคยแยกเด็กออกเป็นสี่ห้องตั้งแต่ ป.1-5 จำนวนห้องก็ถูกยุบรวมเหลือแค่สาม ผมยังคงปักหลักอยู่ห้อง 1 เหมือนกับวรรณที่ปักหลักอยู่ห้อง 2 แต่ในห้อง 1 ผมต้องย้อนกลับมาเจอเพื่อนผู้หญิงตัวสูงอันด...

“เก๋” เป็นเพื่อนอีกคนที่เรียนหนังสือกับผมมาตั้งแต่ชั้นอนุบาล ทว่า ตอนอนุบาล 1 จนถึง ป.3 เรากลับไม่เคยได้อยู่ร่วมห้องกันเลย เก๋เป็นเด็กผู้หญิงหน้าเรียวคม ผิวขาวเหลืองออกซีดๆ มีรูปร่างผอมบาง ไม่สูงไม่เตี้ย ผลการเรียนปานกลาง กิจกรรมไม่เด่น เล่นกีฬาก็ไม่ดี เธอจึงถูกบดบังรัศมีโดยกลุ่ม “ดาวรุ่น” อย่างแป...

ดังที่บอกไปแล้วว่าในการวัดส่วนสูงครั้งสุดท้ายตอน ป.5 ผมมีความสูงอยู่ที่ 151 ซม. ซึ่งถือว่าไม่น่าเกลียดหรือขี้เหร่แต่ประการใด เพราะแม้แจนจะแซงหน้าผมไป 1 เซนติเมตร แต่ปอ เพื่อนที่สูงที่สุดในห้อง ก็ยังสูงกว่าผม 3 เซนติเมตรเท่าสมัยเทอมต้น ผมให้กำลังใจตัวเองว่า ผมกับปอนี่แหละที่เติบโตตามมาตรฐานปกติ ส่วนก...

การเข้าค่ายลูกเสือ-ยุวกาชาด ตอน ป.5 ยังสร้างความเจ็บปวดให้แก่ผมอีกประการ แจนเป็นนักเรียนหญิงชั้น ป.5 อีกหนึ่งคน ซึ่งได้รับเลือกเป็นหัวหน้าหน่วยยุวกาชาด ช่วงเย็นวันแรกของการเข้าค่าย ผมกับแจน และเพื่อนๆ พี่ๆ รวม 10 คน (ชาย 5 หญิง 5) ได้รับคัดเลือกจากคุณครู ให้ทำหน้าที่เป็นตัวแทนโรงเรียนไปเข้าเยี่ยมค...