เสียงดนตรีทำให้ฉันมีความสุข ทว่าบางครั้งก็ทำให้ฉันเศร้าเหลือเกิน ฉันเป็นหนึ่งคนที่หลงรักเสียงดนตรี ทุกครั้งที่ออกเดินทางฉันจะฟังเพลงไปด้วยเสมอ ฉันเคยคิดว่าหากโลกนี้ไม่มีเสียงดนตรีจะเป็นอย่างไร ทุกคนยังจะยิ้มได้ไหมหรือมีอารมณ์ฉุนเฉียวอยู่ตลอดเวลา เพราะเสียงดนตรีนั้นคือส่วนหนึ่งในชีวิตของฉันไป...

ฝูงนกบินร่อน ท่ามกลางฟ้าสางยามเย็น เมฆก้อนโตลอยเคลื่อนผ่านไปอย่างเฉื่องช้า เด็กหนุ่มนั่งมองสนามฟุตบอลที่ตอนนี้ว่างเปล่าไร้ซึ่งผู้ใด ท่ามกลางความเงียบสงันของโรงเรียนในยามเลิกเรียน มีแต่เด็กหนุ่มเท่านั้นที่ยังคงอยู่ ความเหนื่อยล้าและความอ้างว้างเข้าครอบงำร่างกายของเด็กหนุ่ม เขาสูบลมหายใจเหือกใหญ่อย่า...

special things -4- เด็กหนุ่มวิ่งผ่านร่างของผมไปเป็นเพียงแค่มวลอากาศ ก่อนจะพบว่าเขาเพิ่งกระโจนสวมกอดชายชราท่านหนึ่งที่เดินเข้ามาพร้อมข้าวของพะรุงพะรัง เขาเอ่ยปากเรียกคำว่าคุณตานับครั้งไม่ถ้วนให้หายสงสัย คิดถึงจัง / บรรยากาศภายในห้องเช่าขนาดเล็กอุณหภูมิต่ำลงโดยเม็ดฝน ซึ่งกำลังร่วง...

อยากรู้จังว่าสำหรับแมว ความธรรมดานั้นเป็นอะไร” ปล. 2 ขอปิดจ็อบคดีฆาตกรรมก่อน ช่วงนี้ฉันทำงานหนักจะตาย อยากอู้ชะมัด(ถ้าไม่ติดโทษเก่า) 10 p.m. ร่มสีเทาชื้นหยาดน้ำฝนหยดลงบนพื้นพรมหน้าร้านสะดวกซื้อเป็นระลอก คันร่มถูกเสียบลงในพื้นที่วางร่มสำหรับลูกค้า ช่องสำหรับเสียบคันร่มยังเหลือพื้นที่...

-2- “เล่าเรื่องสะพานของโลกหน้าให้ฟังหน่อยสิครับ” “เรื่องพรรคนั้นน่าเบื่อจะตาย” “มีอะไรน่าเบื่อกว่าชีวิตของผมตอนนี้อีกเหรอ” เด็กหนุ่มเอ่ยถาม “ไม่สิ ไม่มีชีวิตแล้ว แต่รู้สึกไม่ต่างเท่าไหร่” “มีอย่างหนึ่งที่นายกับฉันไม่เบื่อ” “อเมริกาโน่/อเมริกาโน่” “อ่อ ไม่หวานด้วย” บรรยากาศครื้นเครงผสมท่...

-1- "เยอบีร่า" นิ้วเรียวยาวชูสัญลักษณ์เลขสาม แทนการเอ่ยประโยคยาวเหยียดอันไม่พึงกระทำ เรือนร่างสูงโปร่งคว้ากระเป๋าธนบัตรสีดำขลับจากเสื้อสูทขึ้นถือรอ หลังใช้สิทธิ์ของการเป็นผู้บริโภคเอ่ยสั่งเจ้าของร้านวัยกลางคนด้วยวาจาชัดถ้อยชัดคำ ไม่บ่อยครั้งนักที่เขาจะยอมปริปากกับใครในวันธรรมดาสามัญ เว้นเสียแต่...

กลางเดือนเมษาที่ร้อนระอุ แสดงแดดส่องจ้าไปทั่วสารทิศ ทุกหนแห่งแผดเผา ร้อนระอุ เจียนจางด้วยลมร้อนของของทะเลทางตะวันออก “มึงเลิกยุ่งกับกูจะได้ไหมวะ” เด็กหนุ่มตวาดใส่เด็กหนุ่มอีกคนหนึ่งด้วยเสียงกระแทก “กูทำอะไรผิดวะมึงถึงต้องมาตวาดใส่กู คุยกันดีๆไม่ได้หรอ?” เด็กหนุ่มอีกคนตอบด้วยเสียงฮึกเหิมราวกับว่ากำ...

ลมโชยของเดือนร้อนค่อยๆพัดผ่านร่างกายของผมไป กลิ่นของควันบุหรี่ที่อยู่ในมือข้างซ้ายของผมตบตีตัลปัดฟุ้งกระจายไปตามสายลม ผมยืนจ้องมองพระอาทิตย์สลัวที่อยู่ตรงหน้าอย่างใจลอย ขอบฟ้าสะท้อนแสงสีส้มแกมแดงออกมาอย่างน่าหลงไหล ท้องฟ้าที่เคยปกคลุมท้องฟ้าในตอนกลางวันกลับหายไปอย่างลับตา แสดงให้เห็นถึงตะวันส่องแสงไ...

จีเป็นเด็กนักเรียนมัธยมต้นที่เพิ่งย้ายมาอยู่ใหม่ตอนกลางเทอมในโรงเรียนแห่งหนึ่ง โรงเรียนแห่งนี้มีบริเวณกว้างขวางให้เด็กเล่นได้ทุกมุมของโรงเรียน จีเพิ่งเข้ามาเรียนได้เพียงสามวันเท่านั้นฉะนั้นเขาจึงรู้จักสถานที่ในโรงเรียนยังไม่มากนัก รวมถึงกฎระเบียบต่าง ๆ ในโรงเรียนอีกด้วย ที่นี่บรรยากาศโดยรวมถือว่า...

แสงสีทองอร่ามส่องเข้ามาผ่านนัยน์ตา ที่ร้อนผ่าวของเด็กหนุ่มย่างเข้าวัยผู้ใหญ่ จับจ้องมองขเม็นเหมือนอาทิตย์ดวงนั้นดั่งบุษบาที่หอมหวนชวนดม ในวันที่ 20 สิงหาคมที่ผ่านมาตัวผมนั้นก็ได้ย่างเข้าอายุ 18 ปีอย่างสมบูรณ์มันช่างเป็นเรื่องที่น่ายินดีและเศร้าโศกในเวลาเดียวกัน ทุกๆเรื่องราวและทุกๆประสบการณ์, ความ...

ผมชอบที่จะนั่งมองพระอาทิตย์ตกดินในยามเย็น เมื่อใดในยามที่อาทิตย์อัสดงมันเป็นสิ่งที่คอยเตือนทุกๆคนว่าเวลาของวันนั้นใกล้จะหมดไป และความมืดมิดกำลังคืบคลานเข้ามาปกคลุมท้องนภาเอาไว้ ผมมักที่จะนั่งจ้องมองมันเสมอด้วยความสุขเปี่ยมล้นใจ ในความงานประดังประดาของมันและในทุกๆวันมันไม่เคยที่จะเหมือนกันเลยแม้แต้คร...

นวนิยายเรื่อง : ก่อนตะวันรอน ตอนที่ 12 : อาคารเรียนหนึ่งกับศาลาชื่นฤดี โรงเรียนบ้านดอนผักหวานในสมัยก่อนยังมีการเรียนการสอนอยู่ที่วัดอยู่เลย บ่อยครั้งที่เดอลาอ้อนให้แม่เล่าให้ฟัง ว่าแม่เรียนที่ไหน ใส่ชุดอะไร แล้วใช้อะไรเรียนบ้าง มีสมุดดินสอเหมือนที่เขาใช้กันไหม ด้วยความอยากรู้อยากเห็นสาวน้อยจะชอบถามแ...

ในวันที่ปัจจุบันเป็นแค่อดีต ตัวผู้เขียนเอง ก็มีเรื่องราวที่อยากจะมา เล่าให้ผู้อ่านฟัง เป็นเรื่องราวความรักครั้งแรกที่เปรี้ยวอมหวาน และเปี่ยมไปด้วยรสขม รสชาติของชีวิตที่ผู้เขียนได้ลิ้มรสเป็นครั้งแรก ณ วันหนึ่งในฤดูร้อนระอุ ของวัยแรกแย้ม ผมได้ค้นพบสิ่งที่เรียกว่ารัก มันช่างตื่นเต้น เร้าใจเปี่ยมไปด้วย...

หลายคืนและวันที่ผ่านไป สุรานับไม่ถ้วนที่ดื่มด่ำ ก้นบุหรี่หลายร้อยอันที่เสพสม และความทรงจำที่ขื่นขม ยิ่งกว่าสุราขวดไหนๆ ยิ่งนับวันคืน สุราขวดไหนก็ไม่สามารถทำให้ผมเข้าสู่โลกแห่งนิทราได้ บุหรี่มวนใดก็ไม่สามารถทำให้ลืมภาพความทรงจำเก่าที่หลอกหลอนผมไว้ได้ ผมมองมือที่กุมกันไว้แน่น ราวกับว่าผมกำลังโกรธผู้ใด...

ช่วงเวลาที่เคร่งเครียดจนไม่รู้ว่าควรจะเอาชีวิตตัวเองไปไว้ที่ไหนดี การอ่านเล่มนี้ทำให้เราได้หยุดพักสำรวจมองดูรายละเอียดเล็กๆน้อยๆรอบข้าง เพื่อมองหาความสุขและความรู้สึกดีๆซึ่งบางที เราอาจจะเผลอเกือบทำมันหายไปก็ได้เหมือนกับตัวละครบางตัวในเรื่องนี้ ชื่อหนังสือ โกโก้อุ่นๆกับคุณในวันพฤหัสฯ เห็นครั้งแรกก็...