แน่นอนว่าไม่ใช่เพลงของวงเคป็อป เกิร์ลกรุ้ปชื่อดัง อย่าง twice

หลายวันมานี้ฉันขบคิดเรื่องนี้อยู่หลายต่อหลายครั้ง พยายามทำความเข้าใจสเปคตรัม Aromantic พยายามหาคำอธิบายที่ดีที่เหมาะสมกับคำว่ารัก 

คุณคิดว่าความรัก มันเป็นยังไงหรอ

ฉันไปรู้จักคำคำนึงมา “Plantonic Love” ฉันอ่านคำอธิบายของมันจากอินเทอร์เน็ต แต่ฉันคิดว่า นี่ไม่ใช่ความรักแบบคู่รักนี่ นี่มันความรักที่เรามีต่อเพื่อน ต่อคนสนิท หรือแม้แต่คนในครอบครัว แล้วถ้าหากว่าความรักที่ฉันเองมีต่อคนรัก มันเป็นแบบที่อินเตอร์เน็ตบอกว่ามันคือ plantonic love แบบนี้ถือว่าฉันบกพร่องในการเป็นคนรักหรือเปล่า หรือสิ่งที่ฉันควรทำ คือ การบอกเลิกเขาไป เพราะฉันไม่ได้รู้สึกกับเขาในเชิงโรแมนติก 

ฉันไม่เข้าใจ ไม่เข้าใจมาตลอด และยังคงเป็นเรื่องที่ฉันไม่เข้าใจอยู่

ทุกความสัมพันธ์ที่ผ่านเขามาของฉัน พวกเขาล้วนแต่เป็นคนที่ดี เรามีบทสนทนาที่สนุกสนาน ปฏิเสธไม่ได้ว่าในช่วงเวลานั้น พวกเขาเป็นหนึ่งในรอยยิ้มของฉันจริง ๆ แต่พอเราคุยกันนานเข้า ฉันกลับเริ่มรู้สึกแปลก ๆ ฉันเริ่มรู้สึกว่าทำไมฉันไม่รู้สึก‘รัก‘เลยล่ะ เพราะว่าฉันยังชอบเขาไม่มากพอหรือ หรือเพราะฉันเป็นคนขี้เบื่อ ที่ผ่านไปแปปเดียว ก็ไม่รู้สึกตื่นเต้น สนุกสนานกับอีกฝ่ายแล้ว ทำไมฉันถึงไม่รู้สึกว่าฉันชอบเขาเลยนะ ทำไมฉันรู้สึกว่าเป็นฉันเองที่รู้สึกน้อยกว่าเขาอยู่เสมอ ฉันกำลังเอาเปรียบและทำให้คนดี ๆ เสียเวลากับฉัน

และทุกครั้งก็จบลงที่ฉันเป็นฝ่ายขอโทษ บอกลา และกลับมารู้สึกกับตัวเองที่ไม่ได้รู้สึก‘รัก‘

ไม่นานมานี้ ฉันคิดว่าคำว่ารักของฉัน ไม่เหมือนกับของคนอื่น นี้แหละคือประเด็น! หรือจะบอกว่าฉันรักแบบคนอื่นไม่เป็น!!  (ได้โปรด คุณอย่าคิดว่าฉันอยากจะแตกต่าง อยากจะวอนนาบีเชียว ฉันอยากรักให้เป็นเหมือนคนอื่นเขาจะตายไป) เหมือนกับว่าฉันรู้สึกได้แค่ถึงขั้นสบายใจ ไว้ใจที่จะพูดเรื่องทุกเรื่องให้ฟังได้ เท่านั้นน่ะ 

หรือปกติทุกคนก็มีความรักแบบนี้กัน (ฉันหวังว่าคุณจะพอช่วยชี้แนะฉัน หากคุณมีความเห็นกับข้อความที่ฉันพยายามเขียนมาทั้งหมดน่ะ)