หลังจากนำเสนอความคืบหน้า 70% ไปก็พบว่ายังมีบางส่วนที่ต้องแก้ไขเพื่อให้เกิดความถูกต้อง ในส่วนของคำบรรยายอาจจะไม่ได้หนักหนามาก แต่ภาพประกอบที่ได้รับข้อเสนอแนะมาว่าอยากให้ตัวละครเป็นธรรมชาติและดูเป็นเด็กขี้เล่นมากกว่านี้ เนื่องจากลายเส้นที่นำเสนอไปอาจจะดูไม่เป็นธรรมชาติและโตเกินไป

แน่นอนว่าตอนนั้นตอบไปว่าปรับได้ค่ะ จะทำให้เป็นธรรมชาติและลายเส้นดูเด็กมากกว่านี้นะคะ แต่ในใจคือร้อนรนมากว่าจะทำได้ไหม ทำได้หรือเปล่า แต่จู่ ๆ ก็นึกขึ้นได้ว่าลายเส้นตอนร่าง storyboard ก็ดูน่ารักดี ทำไมไม่เอาลายเส้นนั้นมาปรับดูล่ะ เมื่อคิดได้ดังนั้นก็เริ่มเลยค่ะ เริ่มตีมือที่เริ่มจะชินกับลายเส้นอีกแบบหนึ่งให้วาดอีกลายเส้นหนึ่งให้ได้ โดยมีโจทย์ให้ตัวเองไว้แค่ว่า “ต้องน่ารัก ถ้าไม่น่ารักก็เตรียมตัวโดนได้เลย”

ใช้เวลาอยู่นานกว่ามือที่แข็งและจิตใจที่ล่องลอยจะตามหาลายเส้นที่ดูน่ารักและขี้เล่นในแบบของตัวเองได้ จากภาพตัวละครที่ออกมาก็พบว่าตัวเองถูกใจมาก แต่ไม่รู้ว่าคนอื่นจะถูกใจไหม จากที่เคยภูมิใจกับตัวเองก็เริ่มมาตั้งคำถามว่าที่วาดไปมันดีพอที่จะเป็นตัวละครของเรื่องนี้จริงไหม จากนั้นก็เริ่มเปิดโหมดฉันเป็นถุงขยะพลาสติก ลอยไป ลอยมา ไม่ย่อยสลาย ไม่มีประโยชน์

“จากที่แม่ดู แม่ว่ามันน่ารัก คนอื่นจะว่าอย่างไรแม่ก็ไม่รู้” ประโยคเดียวจากแม่ที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เสมอเวลาทำงานทำให้โหมดฉันเป็นถุงขยะพลาสติก ลอยไป ลอยมา ก็ถูกปิดไป หลังจากนั้นมาก็ลงมือวาดรูปตาม storyboard ที่เคยวางไว้ เพียงแต่ครั้งนี้วาดด้วยลายเส้นที่ดูน่ารัก ขี้เล่นในแบบของตัวเอง